MBOK DARSIH
Oleh
Dzikrina Istighfaroh
ADEGAN I
DI
SEBUAH PASAR TRADISIONAL PADA SIANG HARI, TERDAPAT SEORANG NENEK TUA YANG
SEDANG MENAWARKAN BARANG DAGANGANNYA. NENEK TUA ITU AKRAB DIPANGGIL MBOK
DARSIH. MBOK DARSIH ADALAH SEORANG NENEK TUA YANG BERJUALAN SAYUR-SAYURAN HASIL
PANENANNYA SENDIRI. WALAUPUN KUALITAS SAYURANNYA TIDAK SEBAGUS YANG LAINNYA,
SAYURAN MBOK DARSIH SELALU LAKU TERJUAL. MUNGKIN KARENA KEBAIKKAN HATI DAN
KERAMAHAN MBOK DARSIH SEHINGGA ORANG-ORANG MEMBELI SAYURAN MBOK DARSIH.
Mbok
Darsih
Yur sayur…mari pak bu beli sayuran…
Pembeli1 (memilih milih sayuran)
Mbok, kangkungnya satu ikat berapa
harganya?
Mbok
Darsih
(tersenyum)
Seribu mawon mbak!!
Yu
Jinah
(berteriak)
Mbok, kangkung di tempat lain sudah duaribu
lo!
Mbok
Darsih
Ya nggak
papa, wong ini cuma hasil nanem sendiri… perawatannya juga sederhana. Tidak
apa-apa seribu saja.
Yu
Jinan
Ealah mbok mbok..kasian sampean sudah susah payah nanem, susah payah ke pasar kok cuma dihargai seribu.
Yu
Parti
Yu Jinah ini seperti nggak tahu kebaikane mbok Darsih saja. Mbok kulo pesen Bayem rong iket ya mbok.
Mbok
Darsih
(hanya
tersenyum dan mengangguk, kemudian melayani pembeli-pembeli lainnya)
ADEGAN II
KEESOKKAN
HARINYA, PASAR BERANGSUR-ANGSUR RAMAI AKAN
PARA PEDAGANG DAN PEMBELI. NAMUN DISALAH SATU SUDUT TEMPAT MBOK DARSIH BIASA
BERJUALAN TERLIHAT KOSONG.
Pembeli2 (bertanya kepada yu Jinah)
Yu mbok-mbok yang biasa berjualan disini
kok nggak ada ya?
Yu
Jinah
Tidak tau mbak, biasanya jam lima pagi sudah
ada, tapi sampai siang gini kok belum kelihatan. Mungkin nggak jualan.
Yu
Parti
Kok
tumben-tumbenan
mbok Darsih ora jualan ya Yu. Apa
mbok Darsih sakit?
Yu nanti sore kita mampir ke rumah mbok
Darsih ya siapa tau dia lagi sakit, kasihan ora
ono sek ngrawat.
Yu
Jinah
Arep
nggawa opo? Ki aku iseh nduwe pisang ambon.
Yu
Parti
Yaya..teko
digawa. Aku tak nggawa jamu. Jamu beras kencur campur kunir asem sithik sek paling disenengi mbok Darsih.
Pembeli2
Yu aku beli jamunya aja deh, aku ke
pasar cuma pengen ketemu sama mbok Darsih. Eh malah nggak ada. Mbok Darsih itu sudah saya anggap ibu sendiri. Nanti
saya ikut ya Yu jenguk mbok Darsih.
Yu
Parti
(menyiapkan gelas)
Yayaya mbak….mau jamu apa?
Pembeli2
Jamu beras kencur dicampur kunir asem
sedikit Yu..
Yu
Parti (mengambil botol jamu dan
menuangkan ke dalam gelas)
Sampean ini mirip lo sama mbok Darsih.
Beras kencur dicampur kunir asem.
Pembeli2
Masak Yu? Seandainya aku punya ibu
seperti mbok Darsih( menerawang jauh)
Yu
Parti
(sambil memberikan segelas jamu yang
telah dipesan)
Mbok Darsih juga pasti akan senang kalau
punya anak perempuan seperti sampean.
Lha wong mbok Darsih urip dewe ra ono
seng ngrawat. Kalau ada sampean pasti
uripe tentrem ayem.
ADEGAN III
SORE
TELAH TIBA PARA PEDAGANG DI PASAR TRADISIONAL MULAI MENGEMASI BARANG
DAGANGANNYA. YU PARTI DAN YU JINAH BERSIAP PERGI KERUMAH MBOK DARSIH.
Pembeli2
(agak
berlari)
Yu
Yu Yu…
tunggu! (Yu Jinah dan Yu Parti menoleh ke
belakang)
Yu
Parti
Owalah sampean, ayo cepet
angkutannya sudah mau berangkat.
Yu
Jinah (duduk di dalam angkutan)
Sampean
asmane sinten mbak?
Pembeli2
(tersenyum)
Saya Marni Yu..
Yu
Jinah
Owalah Marni.. Lha Mbok Darsih kan
katanya dulu punya anak. Katanya anaknya tinggal sama majikannya sejak bayi.
Dulu mbok Darsih sempat jadi pembantu. Wong mbok Darsih dulu tidak bisa
membelikan susu, suaminya juga sakit-sakitan butuh beli obat. Eh sekarang
suaminya meninggal. Kasian mbok Darsih, majikannya pindah keluar kota. Mbok
Darsih tidak tau dimana anaknya sekarang.
Marni
(Pembeli2)
Kasian ya mbok Darsih..
Yu
Parti
Iya, tapi mbok Darsih ra tau ngeluh nduk, walaupun urip dewe
mbok Darsih tetep semangat dodolan sayur. Sayure kui yo hasil nanem dewe nang ngarep omahe.
Yu
Jinah
Iyo
nduk, nek sayurane ora entek malah dibagi-bagike karo liyan-liyane.
Yu
Parti (mengetuk salah satu bagian
angkutan dengan koin limaratusan)
Eh, kiri-kiri pak.
Marni
(turun dari angkot setelah membayar
ongkos angkutan)
Dimana rumah mbok Darsih yu?
Yu
Jinah
Itu lho yang pojok sendiri dekat sawah.
Mereka bertiga sampai di depan rumah
mbok Darsih. Mereka semakin kagum dengan mbok Darsih walaupun rumahnya
sederhana, dinding rumah masih terbuat dari bambu yang dianyam namun begitu
bersih, rapi, dan sejuk. Di depan rumah terdapat banyak macam sayur ditanam,
seperti kangkung, bayam, tomat, cabe, dan loncang.
Yu
Parti
(mengetok pintu)
Mbok mbok, mbok Darsih….
Yu
Jinah
Kok sepi ya yu..
Marni
(ngomong sendiri)
Kok kayak dejavu ya..
Yu
Jinah
Apa
nduk?
The jamu? Itu tadi jamunya dibawa yu
Parti. Aku yo ngelak’e..
Marni (ketawa)
Hahaha.. Dejavu yu, bukan the jamu. (Yu Jinah ikut tertawa)
Yu
Parti
(membuka pintu)
Eh, pintune ora dikunci. (Yu Jinah dan Marni ikut masuk dan
melihat-lihat ke dalam)
Yu
Jinah
Mbook, mbok Darsih..!!
Marni (kaget)
Mbok Darsih!
MARNI
MENEMUKAN MBOK DARSIH TERBARING DI KASURNYA. TERNYATA MBOK DARSIH MEMANG SEDANG
SAKIT. MARNI MENGOMPRES MBOK DARSIH DENGAN KOMPRESAN YANG TELAH DISIAPKAN OLEH
YU JINAH DAN YU DARSIH. MATA MBOK DARSIH TETAP TERPEJAM TAPI IA SADAR BAHWA ADA
ORANG YANG SEDANG MERAWATNYA.
Yu
Jinah
(memijat kaki mbok Darsih)
Mbok,
cepet mari yo..ndang dodol meneh.
Yu
Parti
(menuangkan jamu dari plastik ke dalam
gelas)
Ini
yu tak gawakke jamu kesenenganmu, mugo-mugo ndang mari.
Marni
(mengganti kompresan yang sudah kering)
Yu Jinah sama Yu Parti kalau mau pulang ndak papa, saya akan menginap disini.
Saya yang akan merawat mbok Darsih.
Yu
Jinah
Yasudah, titip mbok Darsih ya nduk. (keluar bersama yu Parti)
MARNI
MENGANTAR KEDUANYA SAMPAI DEPAN PINTU RUMAH MBOK DARSIH. MARNI MASUK KE DALAM
RUMAH DAN MELIHAT LIHAT KEADAAN DI DALAM RUMAH. IA INGIN MEMBERESKAN SESUATU
NAMUN SEMUANYA TERLIHAT BERSIH DAN RAPI. KEMUDIAN MURNI DUDUK DI KURSI KAYU
RUANG TAMU. DI DEPAN IA DUDUK TERDAPAT MEJA KECIL DARI KAYU YANG DIBAWAHNYA
TERDAPAT TEMPAT MENARUH BUKU-BUKU. MURNI MENGAMBIL SATU BUKU YANG BERTUMPUK
RAPI DI BAWAH MEJA. IA TERTARIK DENGAN BUKU ALBUM USANG ITU. SAAT DIBUKA IA
BENAR-BENAR KAGET. BANYAK FOTO MURNI SAAT MASIH KECIL. MURNI BINGUNG APA MAKSUD
DARI SEMUA ITU. SAAT MURNI INGIN MENGEMBALIKAN BUKU ALBUM FOTO DITEMPATNYA,
TERDAPAT SELEMBAR KERTAS KECIL YANG ADA TULISANNYA.
Marni
(membaca selembar kertas kecil itu dalam
hati)
*“Sri
Marniasih, anakku.., dadio anak ingkang mergunani. Simbokmu ora iso ngerawat
kowe. Nanging trisno simbokmu ora bakal ilang nganti simbok mati. Mugo-mugo
onten kesempatan seko Gusti ingkang maringi urip nyatukke simbok ro kowe nduk.
Entah ing donya iki entah ing akhirat kono.”(*suara tipe)
Marni
(meneteskan
air mata sambil memeluk kertas kecil yang baru saja membuat hatinya bergejolak)
Simboooookkk….!!!
SELESAI.
Dzikrina Istighfaroh
11201241069